Κατά τους μυθικούς χρόνους οί πρώτοι κάτοικοι της Κάσου ήσαν οΐ Φοίνικες, όπουτήν είχαν όνομάσει «Τό Νησί τοϋ Άφροϋ της Θάλασσας» .
Άργότερα κατοικήθη ύπό των Δωριέων πρό τού Τρωϊκοΰ Πολέμου, ήτοι πρό τοΰ 1193-1184 π.Χ. δπως άναφέρει ό Όμηρος είς τό Β' τής Ίλιάδος. Τό όνομά της τό κρατά άπό τά χρόνια του Όμήρου ένώ πιό πρίν λεγότανε "Αμφη, Άστράβη, "Αχνη. Ό Όμηρος έπίσης άναφέρει δτι ή Κάσος πήρε καί αύτή μέρος στήν έκστρατεία κατά τής Τροίας. Κατά τά Μηδικά (460- 479 π.Χ,) όλαι αί νήσοι τής 'Ανατολικής Μεσογείου συμπεριλαμβανομένης καί τής Κάσου ύπετάγησαν είς τήν πανίσχυρον 'Αθηναϊκήν Πολιτείαν ώς υπογράφεται 437 π.χ. καί εΙσφέρουσς1000 δρχ. έτησίως. 'Αλλά όπως λέγει ό Δημοσθένης έν τώ περί Ροδίων πολέμω, αί νήσοι τέλος διαιρεθείσαι ύπέκυψαν είς τους Μακεδόνας. Κατά τήν έκότρατείαν του Μεγάλου'Αλεξανδρου, ή Κάσος έτήρησαν ούδετερότητα,
Έπί τών Μιθριδατικών πολέμων (87-65 π.Χ.) όλαι αί νήσοι άντέστησαν έπιτυχώς κατά των Βασιλέων τοϋ Πόντου, άλλά οί έμφύλιοι σπαραγμοί των Ρωμαίων, καί ιδίως μετά τόν φόνον τοΰ Ιουλίου Καίσαρος {53 π.Χ.) αί νηίσοι παρήκμασαν, άλλά διετήρησαν όμως τήν αύτονομίαν τους μέχρι τού Αύτοκράτορος Βεσπασιανού (69 - 79 μ.Χ.). Εκτοτε ή Ρόδος μετά των άλλων νήσων ύπήχθησαν όριστικώς ύπό τούς Ρωμαίους καί τέλος έπί Διοκλητιανοΰ (284-305 μ.Χ.) ύπήχθησαν είς τήν ΚΘ' Έπαρχίαν. Ή Κάσος ύπήχθη είς παράρτημα τού θέματος Κρήτης. Βραδύτερον αΙ νήσοι του Άνατολικού ΑΙγαίου τό 730 μ.Χ. όνομάσθησαν Δωδεκάνησα (έκ τοΰ άριθμoυ) ή Δουκάνησα (έκτού Δουκός).
Ή Κάσος, ώς άναφέρουν Ελλήνες καί ξένοι περίηγηταί ήτο έρειπωμένη καί άκα-τοίκήτος άπό τό 1579 -1599. Κατοικηθείσα καί πάλιν πρό τού 1622 άποσπασθείσα τής Αρχιεπισκοπής Καρπάθου καί έγένετο Πατριαρχική Επαρχία. Τό 1670 είχε 5.000 κατοίκους.
Κατά τήν έπανάστασιν τοΰ Όρλώφ (1768-1774) κατελήφθησαν ύπό τών Ρώσσών οί όποιοι πολλάκις έμπλέκοντο σέ συμπλοκές με τούς Έλληνες. Έτσι μετά τήν ύπογραφη τής συνθήκης έν <<Κιουτζούκ Καϊναρτζή (10/21 Ιουλίου 1774) οί Ρώσσοι έκκενωσαν τά νησία καί οι νησιώται επανήλθον υπό τήν Τουρκικήν δεσποτίαν.
